Writings and ramblings...

I know I've been dreadfully absent. It's because of all the projects I am involved in and a couple of new writings I've been working on... but to make it up to you, I'll post a column I've been working on. It's in Dutch, sorry for those of you unable to read it. And after this week I'll be up and running again.

Uit eten in Amerika

Zes uur. Lekker uit eten met een vriendin. Come in, just follow me and I’ll get you guys seated! Te kort jurkje, benen tot aan d’r hoofd en hoge naaldhakken. Dank je. Ze gaat even een menu halen. Exit serveerster. Twee seconden later, enter serveerster. Vlak voor de tafel begint de fake smile met het over de top huppeltje. Hello, I’m Jenny, I’ll be your waitress for the evening. Here are your menus. Can I get you anything to drink? Hè, je had ons toch net al naar onze tafel gebracht? Had je toen niet kunnen zeggen wat je naam was? Maar goed. Uhm. Doe maar een cola. Sorry? O ja, een Coke. Diet or regular? Nou, doe maar een regular, hoor. En zij wil een Diet Coke, kan niet missen, hè. Ice? Ja, lekker, het is hier 34 graden en ik ben zwaar oververhit van de wandeling van de parkeerplaats naar het restaurant, dus wat verfrissing kan geen kwaad. Exit Jenny. Tien seconden later, enter Jenny met twee Cokes met ijs, één Diet, één regular. So, are you ready to order, yet? Nou, eigenlijk niet nee, we zitten nog maar net, en ik heb het menu van vijf pagina’s, het dagmenu, het kaartje met de specials en de restaurant-week special nog niet kunnen lezen. Zouden we nog even op de kaart mogen kijken? Sure you guys, let me know when you’re ready, ok? Tuurlijk, doen we, we zijn per slot van rekening hier gekomen om wat te eten, nietwaar? Exit Jenny. Tien seconden later, enter Jenny. Just checking in. Would you like to know about our specials? Die staan hier netjes op dit kaartje, toch? En we kunnen lezen dus het komt helemaal goed. Would you like a refill? Nou, als je het niet erg vindt, drink ik eerst even deze op. More ice? Nee hoor, er zit nog genoeg ijs in. Exit Jenny, huppelend op die verrekte naaldhakken. Wel twee minuten later, enter Jenny. How are you doing? Are you finding everything ok? Ja hoor, prima. We hebben toch zeker één hele pagina van het menu kunnen bekijken, maar doe maar het dagmenu. Sorry? BBQ-saus. O nee, wacht, doe maar ketchup. Exit Jenny.

Zo. Kunnen we even bijpraten. Hoe is het met jou? Hoe gaat het met je ve.... Nee, de soep was voor mij, zij had de salade. Zie ik eruit als een salade-persoon? Sjezus, kan het nog sneller. Nou goed, we slurpen wel wat langzamer. Wat? Nee, geen refill dank je, mijn maaginhoud is voorlopig dichtgevroren dankzij de hoeveelheid ijs in de vorige cola, dus tenzij je thee in de aanbieding hebt laat ik het hier even bij. Nee, grapje. Ik hoef geen thee. Nee, echt niet. Exit Jenny.

Echt waar? Moet hij veel overwerken, dan? Nou dat is ook... Hè? Nee, het gaat echt prima. Ja, het eten is heerlijk, hoor. Wel een beetje veel ketchup in de soep. Neehee, ik hoef geen refill. Nou goed dan, omdat je zo aandringt. Het is toch gratis, hè, en we blijven Nederlanders, ook al wonen we hier. Exit Jenny.

Wat zei je nou? Dat is ook wat. En wat zegt zijn baas er dan... Wat is er nu weer? O, dank je. Nee, je mag het bord meenemen. En hier is de lepel. Ik had hem nog in mijn hand. Ja gek he, ik had mijn laatste hap nog niet op. Maar goed. Neem maar mee. Hebben we eindelijk even een momentje rust.

Zijn baas dus. Nou, vervelend hoor. Ik zou als ik hem was... Wat? Nee, ik had de pasta, zij heeft de maaltijdsalade. Ja, bedankt. Nee, ik hoef geen refill meer, de bubbels van die twee cola’s beginnen me naar het hoofd te stijgen. Ook niets anders. Ja, doe maar wat Parmezaanse kaas. Nee, dat is wel genoeg, ik kan de pasta eronder niet meer zien, en mijn bord ziet eruit als een net uitgebarste Vesuvius. Lekker hoor.

Waar waren we? Hebben zijn collega’s er iets van gezegd? Dat is misschien wel... Pardon? Nee, je hebt me een minuut geleden toch al een refill aangeboden? Nou, weet je wat, kom maar gewoon door met die refills, kan mij het schelen. Ja, lekker. Ook ijs ja. En een citroentje? O, dat heb je dan weer niet. Nou, dan niet hoor. Ja, we roepen echt wel als we wat nodig hebben. Ga ik op de tafel staan schreeuwen en tapdansen, wees maar niet bang. Dahaggg.

Zijn collega’s zeggen er ook niets van? Dat is ook gek...Nee, geen refill had ik gezegd! O. Oké. Nee, dat wisten we niet. Fijn dat je het even meldt. We zullen de w.c. niet gebruiken. Wordt lastig met al die refills, maar goed.

Hoe voel jij je eronder? Nee, dat snap ik, dat is natuurlijk...Wat nu weer? Ja, neem maar mee. Ik heb geen honger meer na al die refills. Bedankt hoor. Sorry? Of ik er een bakje voor wil? Wat bedoel je daar nou weer mee? O. Nee, het is niet alsof ik die pasta morgen weer ga opwarmen. Die is morgen zo verlept dat ik ‘m zelfs niet opgestijfd krijg met die hoeveelheid ijsblokjes die je in mijn cola heb gedaan. Of ik dat zeker weet? Ja natuurlijk, ik weet toch zeker zelf wel wat ik wil. Een dessert? Nou, daar heb ik wel zin in. Ik kan wel een bak chocolade gebruiken om het beeld van je blikkerende nepglimlach van mijn netvlies af te vlakken. Prima, doe me die maar.

Jeetje zeg, wat naar dat jullie zo in een dip zi...Ja! Natuurlijk is die chocoladetaart voor mij. Denk je nou echt dat zij met haar graatmagere zandloperfiguur überhaupt durft te denken aan chocoladetaart? Ze ziet de grammen er al aankomen. Ja, ga maar weg. Hallo? Hallo? HALLO? Ik sta hier nu al vijf minuten met mijn handeren te wapperen, ik heb er geen vork bij gekregen. Beetje moeilijk eten zo, hè? Ja, bedankt. O, krijgen we direct de rekening? Goed hoor, ik wilde toch geen koffie. Doos. Die fooi kan ze ook op d’r buik schrijven.

Hoe laat is het eigenlijk? Half zeven. Jee, als ik me haast kan ik net de kinderen nog op bed leggen. Was gezellig, hè? Hebben we fijn even bij kunnen praten. Doen we snel nog een keer. En de groeten aan je vent!